بیماری پارکینسون
بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی پیشرونده است که بیشتر در سنین بالاتر دیده میشود. علائم آن بهتدریج ظاهر میشوند و ممکن است در ابتدا خفیف باشند. علائم اصلی پارکینسون شامل موارد زیر است:
علائم حرکتی:
1. لرزش (ترمور): معمولاً در دستها، بهویژه هنگام استراحت.
2. کندی حرکت (برادیکینزیا): کاهش سرعت حرکات بدن که باعث دشواری در انجام کارهای روزمره میشود.
3. سفتی عضلات (ریجیدیتی): گرفتگی و سختی در عضلات.
4. اختلال در تعادل و هماهنگی: افزایش احتمال زمین خوردن.
5. تغییر در نحوه راه رفتن: قدمهای کوتاه، کشیدن پا روی زمین، و نداشتن تاب بازو.
علائم غیرحرکتی:
1. تغییرات خلقی: افسردگی، اضطراب، یا بیانگیزگی.
2. اختلالات خواب: بیخوابی، خوابهای آشفته، یا حرکت زیاد در خواب.
3. کاهش حس بویایی.
4. یبوست.
5. مشکلات شناختی و حافظه (در مراحل پیشرفتهتر).
6. کاهش صدا یا تغییر در صحبت کردن.
اگر دوست داری میتونم راههای تشخیص یا درمانش رو هم توضیح بدم.
درمان بیماری پارکینسون به طور کامل بیماری را درمان نمیکند، اما علائم را کنترل و کیفیت زندگی را بهبود میبخشد. درمان معمولاً ترکیبی از دارو، فیزیوتراپی و گاهی جراحی است. در ادامه روشهای اصلی درمان را توضیح میدهم:
1. دارو درمانی
داروها به هدف افزایش یا جایگزینی دوپامین در مغز استفاده میشن:
لوودوپا (Levodopa): مؤثرترین دارو برای کاهش علائم حرکتی. اغلب با دارویی مثل کاربیدوپا ترکیب میشه تا عوارضش کم بشه.
آگونیستهای دوپامین: مثل پرامیپکسول یا روپینیرول، که گیرندههای دوپامین رو تحریک میکنن.
مهارکنندههای MAO-B: مثل سلژیلین یا رازاجیلین، که تجزیه دوپامین رو کند میکنن.
مهارکننده COMT: مثل انتاکاپون، برای کمک به اثر بیشتر لوودوپا.
داروهای ضد لرزش یا ضد سفتی عضلات: مثل آمانتادین.
2. فیزیوتراپی و گفتار درمانی
کمک به حفظ تحرک، تعادل و قدرت عضلانی
بهبود مشکلات گفتاری و بلع
3. تغذیه و سبک زندگی سالم
رژیم غذایی متعادل، نوشیدن آب کافی، ورزش ملایم (مثل پیادهروی یا تایچی)
خواب کافی و اجتناب از استرس
4. جراحی (در موارد خاص)
تحریک عمقی مغز (DBS): نوعی جراحی که ال
عوارض بیماری پارکینسون به مرور زمان و با پیشرفت بیماری میتونن بیشتر و پیچیدهتر بشن. این عوارض هم جسمی هستن، هم ذهنی و روانی. در ادامه به مهمترین عوارض اشاره میکنم:
—
1. عوارض حرکتی
سقوط و شکستگی به دلیل مشکلات تعادل
یخزدگی در حرکت (Freezing)، یعنی گیر کردن ناگهانی بدن هنگام راه رفتن
دشواری در بلع (دیسفاژی) که میتونه منجر به خفگی یا سوءتغذیه بشه
مشکلات گفتاری: صدا ضعیف، لکنت یا کند شدن گفتار