در مقطعی از حرفه خود، ممکن است با مشتری شروع به کار کنید که توانایی شما در ارائه مشاوره دلسوزانه را به چالش می کشد. در برخی موارد ممکن است شما و مشتری با هم کار کنید و بر این مشکل غلبه کنید. در موارد دیگر، ارجاع به یکی دیگر از متخصصان سلامت روان ممکن است به بهترین وجه هم برای شما و هم برای شخصی که با او کار می کنید مفید باشد.
ممکن است تصمیم برای پایان دادن به درمان، حتی با ارجاع به یک مشاور دیگر، دشوار باشد. ممکن است مطمئن نباشید که چه زمانی ادامه تلاش با مشتری خود ایده آل است و چه زمانی ممکن است ارجاع تصمیم بهتری باشد.
در اینجا، ما به چند مورد اشاره خواهیم کرد که ممکن است بخواهید یک مشتری را به متخصص دیگری ارجاع دهید. ما همچنین نکاتی را برای مراقبت از خود در مواقعی که ارائه درمان دشوارتر به نظر می رسد، ارائه خواهیم داد.
اگر یک متخصص بهتر است به آنها خدمت کند
برخی از افراد با یک ایده کلی از مسائلی که تجربه می کنند، مانند افسردگی، اضطراب یا اندوه، به دنبال درمان هستند. دیگران ممکن است برای انواع علائمی که درک نمی کنند به دنبال کمک باشند. برخی از افراد با شروع فرآیند درمانی متوجه می شوند که مسائل عمیق تری زمینه ساز علائمی است که در ابتدا می خواستند از آنها کمک بگیرند.
ممکن است در مراحل اولیه درمان متوجه شوید که یک فرد دارای چالش های سلامت روانی است که آموزش لازم برای رسیدگی به آنها را ندارید. اینها ممکن است شامل علائم اختلالات شخصیت ، اختلالات تجزیه ای یا روان پریشی باشد . این شرایط ممکن است نیاز به درمان تخصصی داشته باشد.
برای مثال، اگر شما فقط در درمان شناختی رفتاری آموزش دیده اید ، ممکن است برای فردی که با اختلال شخصیت مرزی (BPD) زندگی می کند، مفیدترین حرفه ای نباشید. ممکن است بخواهید فرد را به مشاوری ارجاع دهید که درمان رفتاری دیالکتیکی را انجام می دهد ، که اغلب درمان موثرتری برای BPD است.
همچنین توجه به علائم فیزیکی که مشتری شما تجربه می کند بسیار مهم است. شرایط سلامت روان می تواند شامل علائم جسمانی باشد، اما عکس آن نیز می تواند صادق باشد. یک مشتری ممکن است علائم افسردگی، اضطراب یا استرس به دلیل مشکلات جسمانی داشته باشد. دریافت درمان پزشکی می تواند به رفع علائم عاطفی کمک کند.
مشاوره فرهنگی شایسته درمان تخصصی محسوب نمی شود. ارائه مراقبت با کیفیت به یک فرد به حاشیه رانده شده امکان پذیر است حتی زمانی که شما پیشینه آنها را به اشتراک نمی گذارید. به طور کلی، معرفی فردی صرفاً به این دلیل که با فرهنگ، پیشینه قومی یا گرایش جنسی او آشنا نیستید، نامناسب است.
در عوض، می‌توانید از چیزی که به عنوان broaching شناخته می‌شود برای مطرح کردن موضوع استفاده کنید. Broaching به معنای ابتکار عمل برای مطرح کردن موضوعات چالش برانگیز مانند نژادپرستی و سوءجنسیت است. با تصدیق زمینه‌های درد عاطفی بالقوه، می‌توانید تمایل خود را برای نزدیک شدن به موضوع با همدلی نشان دهید، حتی اگر هرگز شخصاً آن را تجربه نکرده باشید. سپس می‌توانید خودتان درباره این موضوعات مطالعه کنید، ادامه تحصیل در مورد این موضوع را دنبال کنید یا با یک همکار با تجربه‌تر صحبت کنید.
