شبکه‌های فیبر نوری به دلیل سرعت و قابلیت اطمینان بالا به یکی از ارکان اصلی زیرساخت‌های ارتباطی تبدیل شده‌اند. اما برای پیاده‌سازی این شبکه‌ها، استفاده از تجهیزات متنوع و تخصصی ضروری است. در اینجا به معرفی تجهیزات اصلی شبکه فیبر نوری می‌پردازیم و نقش هرکدام را بررسی می‌کنیم.
1. کابل فیبر نوری
- نقش: قلب هر شبکه فیبر نوری است و داده‌ها را به کمک پالس‌های نوری انتقال می‌دهد.
- انواع:
- سینگل مود (Single Mode): برای انتقال داده در فواصل طولانی با پهنای باند بالا.
- مالتی مود (Multi Mode): برای شبکه‌های داخلی و فواصل کوتاه مناسب است.
2. کانکتور فیبر نوری
- نقش: اتصال کابل‌های فیبر نوری به تجهیزات شبکه مانند پچ پنل‌ها و سوئیچ‌ها.
- انواع پرکاربرد:
- LC (Lucent Connector): کوچک و کارآمد برای شبکه‌های پرتراکم.
- SC (Subscriber Connector): مناسب برای کاربردهای صنعتی و تجاری.
- ST (Straight Tip): بیشتر در شبکه‌های داخلی استفاده می‌شود.
3. پچ کورد و پیگتیل (Patch Cord & Pigtail)
- نقش: اتصال تجهیزات مختلف به یکدیگر.
- پچ کورد: کابل آماده اتصال دو دستگاه.
- پیگتیل: کابل کوتاهی که یک طرف آن به کانکتور متصل است و طرف دیگر برای جوش فیبر استفاده می‌شود.
4. اسپلیتر فیبر نوری (Fiber Splitter)
- نقش: تقسیم سیگنال نوری به چند خروجی.
- کاربرد: شبکه‌های توزیع مانند FTTx و GPON.
5. ماژول‌های فیبر نوری (SFP, SFP+, QSFP)
- نقش: تبدیل سیگنال‌های نوری به الکتریکی و برعکس در تجهیزات شبکه مانند سوئیچ‌ها و روترها.
- SFP: برای انتقال داده با سرعت‌های پایین‌تر.
- QSFP: مناسب برای شبکه‌های با پهنای باند بالا، مانند دیتاسنترها.
6. تجهیزات نگهداری و تست فیبر نوری
- نقش: اطمینان از کیفیت و سلامت شبکه.
- OTDR (Optical Time Domain Reflectometer): تست کابل‌ها برای تشخیص خرابی‌ها.
- پاور متر: اندازه‌گیری قدرت سیگنال نوری.
7. سوئیچ و روتر فیبر نوری
- نقش: مدیریت ترافیک داده‌ها و اتصال بخش‌های مختلف شبکه.
- سوئیچ‌ها: برای توزیع داده‌ها بین دستگاه‌های متصل.
- روترها: برای اتصال شبکه‌های مختلف به یکدیگر.
تجهیزات فیبر نوری با پیشرفت فناوری، کوچکتر، کارآمدتر، و مقرون‌به‌صرفه‌تر می‌شوند و نقش کلیدی در گسترش شبکه‌های پرسرعت و مطمئن ایفا می‌کنند.
منبع: https://poodsun.com/
